Osoby urodzone w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych i w latach 2000-2010 na rynku pracy nazywane są pokoleniem z, c lub po prostu pokoleniem internetowym. Charakterystycznymi cechami tego pokolenia jest to, iż jego przedstawiciele żyją w sieci (always on), czyli w Internecie, dzięki temu sprawnie analizują informacje, są mało cierpliwi, ambitni, pewni siebie i bardzo biegli w zakresie technik informacyjnych.
Przedstawiciele pokolenia z uznawani są za osoby, które w przeciwieństwie do ich rodziców, dobrze wiedzą, że stabilizacja na ziemi nie istnieje, przez co szybko dostosowują się do zmian, można nawet powiedzieć, że monotonia ich męczy. Jak podaje znany doradca biznesowy Robert Half (2015) pokolenie z w swoim miejscu pracy oczekuje częstego i rzeczowego feedbacku, indywidualnie dopasowanych procedur, możliwości rozwoju osobistego oraz zawodowego poprzez nieustanny proces szkoleń z wykorzystaniem elementów grywalizacji i technologi informatycznych.
Prowadząc szkolenia dla reprezentantów pokolenia z należy mieć na uwadze, że stosowanie starych metod przekazywania wiedzy może być dalece nieefektywne. Specjaliści uważają, że pokolenie z, a z angielskiego pokolenie c (nazwa pokolenie c powstała od angielskich słów, rozpoczynających się na literę c, które charakteryzują tę grupę ludzi – connected (połączeni ze światem wirtualnym), communicating (komunikujący się), content‐centric (konkretni, zorientowani na treść), computerized (skomputeryzowani) community‐oriented (zorientowani na wartości społeczne, relacje), always clicking (zawsze z telefonem, tabletem lub laptopem) oraz changing, czyli zmieniający się, w procesie edukacji cenią sobie innowacyjność, kreatywność oraz interaktywność. Z całą pewność długie prezentacje, uginające się od tekstu slajdy, kserówki, godzinne wykłady i metody papier-ołówek nie są domeną tego pokolenia. Pokolenie Z wymaga konkretnej wiedzy przekazanej w interaktywny sposób.
Myślę, że dla trenerów, coachów oraz firm szkoleniowych pokolenie z jest pokoleniem wymagającym, ponieważ oczekuje ono ciągłych zmian i różnorodnych aktywacji, na tyle ciekawych i atrakcyjnych, że oderwą one od facebooka, instagrama i snapchata. Na przeciw tym wymaganiom wychodzi grywalizacja, która realizuje większość oczekiwań współczesnych młodych, bowiem zapewnia edukację polisensoryczną, to znaczy taką, która jest odczuwalna za pomocą wielu zmysłów. Grając w grę ekscytujemy się, doświadczamy na sobie, widzimy, słyszymy i czujemy. Grywalizacja, pozwala też na odczuwanie różnorodnych zdarzeń tu i teraz oraz na naukę poprzez doświadczanie na samym sobie.
Pokolenie z w procesie edukacji ceni sobie także stosowanie różnorodnych technologii informacyjno-komunikacyjnych w tym komputerów, aplikacji, tabletów czy też technik VR. Świat wirtualny pozwala człowiekowi na indywidualne dostosowanie (stosowanie filtrów) oraz brak potrzeby czekania na wyniki.
Ponadto, pokolenie z uznawane jest za bardzo pewne siebie, takie które wolność słowa ma już we krwi. Przez co w procesie edukacji takie osoby chcą mieć realne poczucie wpływu na wszystko, co ich dotyczy. Przedstawiciel pokolenia z sam chce być odkrywcą, pełnić rolę badacza. Warto mieć to na uwadze chcąc szkolić i oddziaływać na przedstawicieli ówczesnego młodego pokolenia.
Co więcej, omawiane pokolenie z silnie poszukuje autorytetów, nie wzoruje się ono już na takich osobach jak pierwsza dama, czy papież polak. Wzbudzenie zaufania, które jest kluczowe w procesie nauczania z punktu widzenia pedagoga, trenera, szkoleniowca, coacha czy też mentora, stanowi nie lada wyzwanie. Pokolenie z wymaga, by nauczyciel posiadał szeroki wachlarz kompetencji miękkich w tym komunikacyjnych, był empatyczny, sam w sobie stanowił przykład.
