Turkusowe zarządzanie to nowoczesna forma organizacji pracy w firmach, która dla jednych jest inspiracją, a dla innych to nierealny twór. Kontrowersje wokół turkusowych organizacji budzi fakt, iż charakteryzują się one zmiennym przywództwem, złośliwi nawet mówią, że jego brakiem. Brak hierarchii w tym modelu polega na tym, iż pracownik liniowy jest również liderem w określonym obszarze kompetencji, co w zależności od zadania może być zmienne. W tradycyjnym modelu mamy silnie ułożoną hierarchię, procedury i systemy motywowania, a także czasochłonny proces monitorowania oraz kontroli.
Organizacje turkusowe opierają się na zaufaniu, które trzeba zbudować i stworzyć ku niemu sprzyjające warunki. Pierwszy raz o turkusie można przeczytać w książce „Pracować inaczej” autorstwa Frederic Laloux. To on zaproponował turkusowe zarządzanie w którym to każdy jest dyrektorem, a na piramidę hierarchiczną i dyrektorowanie nie ma miejsca. W książce Laloux opisuje 12 organizacji o tej strukturze i trzeba przyznać, że wyniki są imponujące.
Turkusowe zasady zarządzania bazują na tym, iż robisz to co potrafisz oraz to co potrzebne. I to co najważniejsze – bierzesz za to odpowiedzialność. Brak jednoznacznego lidera powoduje, że znacznie zmniejsza się zakres obowiązków związanych z kontrolowaniem pracy innych i wyznaczaniem zadań oraz monitorowaniem ich organizacji. Każdy odpowiada za siebie, a na drodze skutecznej i efektywnej komunikacji dochodzi się do wspólnych rozwiązań. Hierarchia w organizacji i ściśle określony zakres obowiązków „od-do” powoduje, iż ludzka kreatywność ogranicza się, a wzrasta poziom współzawodnictwa. Te dwie zmienne w żaden sposób nie gwarantują na dłuższą metę sukcesu.
Turkusowe organizacją posiadają zarząd, natomiast odchodzi się od kierowników niższych szczebli. Chcąc pracować lub stać na czele turkusowej firmy trzeba zacząć od przeszkolenia pracowników z zakresu wiedzy na temat komunikacji. Tak aby wszyscy pracownicy byli nastawieni na szukanie przyczyn, a nie winnych, doceniali siebie nawzajem, a zamiast wskazywać co jest źle potrafili wymienić działania, które należy podjąć by było lepiej. Kultura pracy o turkusowym zabarwieniu cechuje się wzajemnym zaufaniem oraz braniem odpowiedzialności za przyszłość organizacji co stwarza przestrzeń do podejmowania decyzji.
Zwolennicy tego modelu wiedzą, iż organizacja jest dla pracowników, a pracownicy dla organizacji, to system wzajemnych oddziaływań, czyli synergia! W zarządzaniu turkusowym głównym motywatorem jest odpowiedzialność oraz obowiązek podejmowania samodzielnych decyzji.
