Obecne czasy nie napawają optymizmem na który czekaliśmy po pandemii. Wielu z nas, jak podają badania, bo aż 80% boi się o miejsce pracy, sytuacje gospodarczą i zdrowie swoich najbliższych. W naszych uczuciach przewijają się takie emocje jak strach, lęk czy frustracja, a także utrata poczucia bezpieczeństwa. Szczególnie ta ostatnia potrzeba silnie chwieje naszą stabilnością emocjonalną. Przykre emocje związane z kryzysem gospodarczym i sytuacją polityczną u wschodnich sąsiadów, są szczególnie dotkliwe, bowiem na tą sytuację nikt z nas nie ma wpływu i jest ona bardzo trudna do przewidzenia.
W sytuacjach przykrych ludzie szczególnie poszukują akceptacji i wsparcia społecznego. Stąd zadbajmy o relacje z innymi, zarówno o te na stopie zawodowej jak i prywatnej, codziennej. Umożliwi to poznanie perspektywy innych osób i odreagowanie napięć emocjonalnych. Dla liderów to trudny okres studzenia emocji i napięć.
Emocje to nagłe i automatyczne reakcje na otaczające nas bodźce zewnętrzne jak i wewnętrzne. To nasza zakodowana i gwałtowna reakcja. Mimo tego, iż większość z nas chciałaby pozbyć się przykrych emocji to są one w gruncie rzeczy potrzebne. Informują one o tym, iż jakaś potrzeba, przekonanie, wartość zostały naruszone. Obserwacja osób w twoim otoczeniu i ich reakcji emocjonalnych pokaże Ci co jest dla nich ważne i znaczące.
Obserwując ludzkie sposoby wyrażenia emocji możemy wskazać dwa rodzaje próby poradzenia sobie z emocjami. Pierwszy z nich to oczywiście tłumienie ich w sobie, czyli zachowanie tak zwanej kamiennej twarzy, drugi z nich to oczywiście wybuch i utrata kontroli nad zachowaniem. Jak zatem reagować? Po pierwsze popularne zwroty typu: „będzie dobrze”, „dasz radę”, „przesadzasz”, „przestań panikować”, „co ty wymyślasz” nie są dobrymi sposobami tłumaczenia trudnych sytuacji ani sobie ani innym osobom w naszym otoczeniu.
Konstruktywny sposób zarządzania emocjami polega w pierwszym etapie na ich poznaniu, umiejętności nazwania i wskazania tego co naprawdę się czuje, mało tego można to nawet zwerbalizować: Ja czuję… radość, Ja czuję… złość. Następnie postaraj się zlokalizować swoje emocje. Którymi częściami ciała odczuwasz je najsilniej? Kolejny krok to określenie faktu – który bodziec konkretnie wywołał u Ciebie reakcje emocjonalną, następnie jak to wpływa na ciebie i czy jest ważne. Ostatni krok to szukanie rozwiązania, włącza się wtedy myślenia logiczne. Jest to moment kiedy emocje same w sobie się studzą.
Reasumując, przyjmuj różne perspektywy – przypomnij sobie czy szklanka jest do połowy pełna czy do połowy pusta? Ilu ludzi tyle perspektyw; które kształtowane są przez osobiste potrzeby i właśnie emocje. Inteligencja emocjonalna nie odnosi się tylko do regulacji własnych procesów intra psychicznych ale do zdolności reagowania i przewidywania stanów emocjonalnych innych. Percepcja odgrywa istotną rolę, szczególnie w odniesieniu do różnicy, jaka istnieje między naszym postrzeganiem siebie a sposobem, w jaki jesteśmy postrzegani przez innych.
