Tam gdzie jest zbiorowisko ludzi pojawiają się plotki, sprzeczność celów, różnice zdań i opinii co zazwyczaj prowadzi do narodzin konfliktu. W relacjach biznesowych, oczywiście zależnie od osobowości i rangi problemu staramy się aby sytuacja nie została postawiona na ostrzu noża i zazwyczaj dyplomacją unikamy sytuacji konfliktowych, bo w biznesie nie dobrze jest palić za sobą mosty.
Natomiast nie można powiedzieć, że sprzeczek i różnic zdań zupełnie nie ma. Co ciekawe, według psychologów w obliczu zagrożenia własnych interesów ludzie często przybierają jedną z niżej wymienionych strategii
- unikanie – czyli udawanie, że problem nie istnieje. Ignorowanie konfliktu, czyli kolokwialnie mówiąc zamiatanie zatargów pod dywan pogłębia konflikt. W drugiej stronie budzi to poczucie frustracji i zdezorientowania. Ponadto jedną z nielicznych metod rozwiązania sporu jest komunikacja, a gdy jedna strona milczy konflikt samoistnie zaostrza się. W przypadku kiedy, obie strony udają, że rozbieżność interesów nie istnieje oraz ignorują przyczyny sporów to blokują możliwość rozwiązania w myśl zasady win – win.
- arbitraż – to oddanie sporu w ręce osoby trzeciej, nie będącej sądem lecz np. specjaliście z danego obszaru, co zapewnia profesjonalizm oraz zrozumienie sedna sporu jak i interesów obu ze stron. Arbitraż stanowi odwołanie do autorytetu, woli zwierzchnika. Przez niektórych ta strategia rozwiązywania konfliktów uważana jest za trafną. Natomiast prawdą jest, że jest to rozwiązanie krótkofalowe, pozostawiające niesmak gdyż związane jest z małym poczuciem sprawstwa, ponieważ rozwiązanie jest wtedy narzucone. Potocznie ta strategia nazywana jest sądem polubownym.
- deprecjonowanie – to umniejszanie czyjejś wartości, czyli „wyśmiewanie” osoby z którą się jest w konflikcie, podważanie autorytetu oraz przedmiotu sporu.
- dążenie do kompromisu, czyli rozwiązania z którego tylko pozornie jesteśmy usatysfakcjonowani, gdyż jest to porozumienie obu stron przy częściowym spełnieniu oczekiwań.
- walka – to strategia, polegająca na dążenia do 100% zaspokojenia własnych celów kosztem innych. To z góry traktowanie drugiej strony jako przeciwnika, a nie partnera.
W większości zaprezentowane tutaj strategie są mało skuteczne, gdyż prowadzą do utajonej fazy konfliktu, ze względu na brak wyjaśnionych przyczyn. Najlepszą strategią rozwiązywania sporów jest kooperacja czyli chęć zaakceptowania celów drugiej strony, bez rezygnacji z własnych. Jest to znalezienie takiego rozwiązania, które usatysfakcjonuje obie strony. Warto zastanowić się, którą strategię działania w sytuacjach konfliktowych podejmujesz Ty?
