Inteligencja emocjonalna (Emotional Intelligence) została zdefiniowana po raz pierwszy przez Petera Salovey’a i Johna D. Mayera w 1990 roku, jako zdolność do śledzenia własnych i cudzych emocji oraz uczuć, różnicowanie ich i wykorzystywanie informacji do kierowania własnymi myślami. ?Autorzy wyróżniają w zakresie inteligencji emocjonalnej cztery główne grupy zdolności: do spostrzegania i wyrażania emocji, do emocjonalnego wspomagania myślenia, do rozumienia i analizowania emocji oraz do regulowania emocji? (Matcza & Knopp, 2013)
Bardzo ważne jest oddzielenie faktów, które są obiektywne, od naszego subiektywnego i nacechowanego emocjami spojrzenia na sprawę. W pracy bardzo często pomija się aspekt emocji, uważając, że wszelkie decyzje powinny być przede wszystkim dobrze przemyślane. Nie da się jednak ukryć, że emocje towarzyszą człowiekowi w życiu codziennym nieustannie.
Decyzje i nastawienie emocjonalne menadżera przekłada się na sposób pracy jego podwładnych. Każdą informację, czy polecenie można przekazać w różny sposób właśnie dzięki emocjom. Można dostrzec, że liderzy o wyższym współczynniku Inteligencji Emocjonalnej lepiej zarządzają i motywują swój zespół do pracy. Jest to związane z tym, że pod wpływem presji i silnych emocji, potrafią zachować rozsądek i spokój, umieją rozwiązywać konflikty, są pozytywnie nastawieni, umieją przyznać się do błędu oraz zmotywować swój zespół do działania. Takie cechy jak np. zdolność do emocjonalnej samokontroli, odczuwania empatii, adaptacyjność i elastyczność są niezbędne w budowaniu i zarządzaniu zespołem.
Najnowsze badania nad inteligencją emocjonalną prowadzone przez Yale University wskazują, że zdolność rozumienia emocji ułatwia podejmowanie decyzji. Wiąże się to z tym, że osoby o wysokim współczynniku IE potrafią wyizolować to co ważne z całego szumu informacji, a tym samym zmniejszać częstotliwość podejmowania nietrafnych decyzji, które często oparte są o takie emocje jak lęk, czy złość. Wyniki badań świadczą o tym, że osoby o wyższej inteligencji emocjonalnej świadomiej podejmują swoje decyzje. Osoby, które dobrze rozumieją emocje swoje, jak i innych ludzi, eliminują zakłócenia emocjonalne, które mogą kolidować z myśleniem biznesowym.
Pionierem w badaniach nad inteligencją emocjonalną jest D. Goldman. Wskazuje on, że nie tylko wysoki iloraz inteligencji, znany jako IQ, jest kluczem do sukcesu. W swojej książce z 2007 roku przytacza badania w których osoby zajmujące stanowiska przywódcze, miały zdecydowanie bardziej rozwinięte zdolności wchodzące w skład inteligencji emocjonalnej niż ich koledzy i koleżanki na niższych stanowiskach. S.P. Robbins i D.A. DeCenzo przeprowadzili badania, w których okazało się, że osoby nowo przyjęte z wysokimi wynikami w zakresie inteligencji emocjonalnej były 2,6 razy skuteczniejsze niż osoby z niskimi wynikami.
Źródło:
Goleman D., Inteligencja emocjonalna, Media Rodzina, Poznań 2007.
Knopp K., Matczak A., Inteligencja emocjonalna w funkcjonowaniu człowieka, Liberi Libri, Warszawa 2013.
Robbins S.P., DeCenzo D.A., Podstawy zarządzania, PWE, Warszawa 2002
