Styl zarządzania ludźmi powinien być dopasowany indywidualnie do każdego pracownika oraz do jego stopnia motywacji, dojrzałości jak i umiejętności. Dojrzałość pracownika definiowana jest w wymiarze kompetencji (wiedza, umiejętności, doświadczenie) oraz zaangażowania (wytrwałość, chęć do pracy,motywacja).
Dojrzałość pracownika cechuje:
• zdolność do stawiania sobie wysokich, ale realistycznych celów,
• gotowość do przyjmowania odpowiedzialności,
• wykształcenie i doświadczenie.
W zależności od stopnia dojrzałości pracownika, przełożony powinien odpowiednio: instruować, trenować, wspierać lub delegować. Na czym polega każdy z tych styli przywódczych?
Styl: Instruowanie
Ten styl rekomendowany jest w przypadku nowych pracowników – mało doświadczonych oraz tych, których motywacja do pracy jest bardzo niska. Instruowanie polega na budowaniu zaangażowania pracownika oraz skupianiu uwagi na realizowaniu przez niego zadań i obowiązków. Do najważniejszych zadań kierownika należy:
- docenianie nawet najmniejszych sukcesów
- wspieranie w przypadku niepowodzeń
- wspólne definiowanie celów krótko i długo terminowych
- określanie deadlinów
- udzielanie feedbacku, monitorowanie postępów
- dzielenie zadań na mniejsze
- organizowanie oraz dostarczacie niezbędnych informacji „JAK”
- służenie pomocą i instrukcją
- z czasem zwiększanie odpowiedzialności
Styl: Trenowanie
W przypadku kiedy mamy do czynienia z pracownikiem o wysokiej motywacji ale niestety wciąż niskich kompetencjach i wiedzy na temat organizacji i jej funkcjonowania powinniśmy posługiwać się stylem o nazwie „trenowanie”. Ten sposób kierowania pracownikiem zakłada budowanie z nim szczerej relacji i wysoką koncentrację na wykonywanych przez niego zadaniach. W tym stylu ważne jest aby:
- angażować pracownika we wspólne doprecyzowanie celów i
planów działania (nie mniej jednak ostateczna decyzja wciąż należy do kierownika) - wysłuchiwać pomysłów i pytać o wątpliwości
- zachęcać do zespołowego rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji
- analizować sukcesy i porażki
- udzielać rad i podpowiedzi, ale stawiać na samodzielność pracownika
- pełnić rolę coacha
- wyjaśniać: „DLACZEGO?” „CO?” i „JAK?”
- zachęcać do samodzielnego rozwoju
- udzielać regularnego feedbacku.
Styl: Wspieranie
Styl nazywany wspieraniem idealny jest dla pracowników z dłuższym stażem, których umiejętności są wysokie, ale motywacja niska. W przypadku takich osób należy skoncentrować się na budowaniu zaangażowania i wspólnej relacji. Tutaj kluczowe jest zbudowanie w pracowniku poczucia odpowiedzialności. Przydatne okazać się mogą następujące wskazówki:
- umożliwienie pracownikowi samodzielnego definiowania celów, tworzenia planów i rozwiązywania problemów
• zachęcanie podwładnego do zadawania pytań i proszenia o pomoc - jako przełożony, pozostawaj jedynie głosem „głosem doradczym”
• pytaj: W jaki sposób mogę Ci pomóc? - dziel się swoją wiedzą i refleksjami
- dostarczaj wsparcie i rozpraszaj obawy
- umożliwiaj rozwoju osobisty pracownika
- angażuj w nowe projekty.
Styl: Delegowanie
Styl o nazwanie delegowanie skierowany jest do pracowników, którym można zaufać. Ich wiedza oraz zaangażowanie jest na bardzo wysokim szczeblu. Aby pielęgnować i rozwijać takiego podwładnego, zadaniami kierownika są:
- pozwolenie pracownikowi na przejęcie kontroli z jednoczesnym wymaganiem informowania na bieżąco
• oczekiwanie przejęcia odpowiedzialności za stawianie i realizowanie celów, planowanie aktywności i podejmowania decyzji – jedynie zatwierdzaj plany
• oczekiwanie innowacyjnych pomysłów oraz rozwiązań - zachęcanie do stawiania sobie wyzwań i „podnoszenia poprzeczki”
• dostarczanie okazji do dzielenia się wiedzą i umiejętnościami, do bycia mentorem i nauczycielem dla innych
• docenianie i nagradzanie za współpracę oraz samodzielność.
Na koniec warto pamiętać, iż kierowanie jest procesem wywierania wpływu. Jest pracą z ludźmi w celu osiągnięcia zarówno ich własnych celów jak i celów organizacyjnych.
