Ilu ludzi tyle różnych charakterów i potrzeb. Tak samo jest wśród pracowników – każdy z nich na innym etapie wymaga wsparcia, pochwały, a czasem nawet i zwrócenia uwagi. Kluczowe jest tutaj wyczucie sytuacji, zadania oraz indywidualne do podejście do członków zespołu, które w dzisiejszych czasach jest istotą zarządzania.
Pierwszy krok w zindywidualizowaniu stylu zarządzania pod typ pracownika to rozpoznanie jego motywacji, zaangażowania, sytuacji psychologicznej i podejścia do pracy. Wiadomo, że inaczej funkcjonuje nowicjusz, który dopiero co stawia pierwsze kroki, a jego entuzjazm i zachwyt nad nowymi obowiązkami jest motorem napędowym do działania. Na tym etapie natomiast często popełnia się błędy, które wynikają z tego, iż nie do końca zna się nowe systemy i podejście do problemów w nowo poznanej organizacji. Komunikaty, które powinien słyszeć pracownik w procesie wdrażania się w organizację to wspieranie, pokazywanie jak działają struktury oraz jak realizować zadania na danym etapie. Kluczowe jest nie podcinanie skrzydeł, pozostawienie trochę swobody, która oczywiście podlega monitoringowi i wdrażaniu w kierunku odnalezienia się w organizacji. Należy mieć na uwadze, iż przyjmowanie adepta do pracy, w pierwszych chwilach polega na poznawaniu się wzajemnym.
Niestety najczęściej to nie z nowicjuszami pracodawcy mają trudności w zarządzaniu. To zazwyczaj doświadczona kadra wymaga zindywidualizowanego podejścia. Co zrobić kiedy widzimy, że pracownikowi bardziej się nie chce niż, chce, a jego motywacja spada. Na pewno przydatna będzie rozmowa na temat tego co jest powodem obniżenia zaangażowania. Być może kluczowe okaże się zaproponowania uczestnictwa w szkoleniu i powierzenie zadań do tej pory niededykowanych dla tego pracownika. Być może nowe wyzwania będą stanowiły nowe źródło motywacji. Inny sposób to zaoferowanie pomocy w wykonaniu zadania, znalezienie drobnego powiewu nowości w tym co już jest dobrze znane. W przypadku pracownika, którego cechuje niska motywacja pomocne może okazać się pochwalenie, ocena pracownicza, dostrzeżenie mocnych stron. Są osoby, aczkolwiek stanowią one mniejszość, które do pracy napędza krytyka.
Innym typem pracowników są osoby ze skłonnością do pesymizmu, cechujące się negatywnym nastawieniem. Próba wpłynięcia na ich nastawienie po przez udowadnianie dobra i wskazywanie optymistycznych rozwiązań, często spędza sen z powiek i nie kończy się sukcesem. Przydatna będzie w tym przypadku empatia i próba zrozumienia, a także dzielenie zadań na etapy, tak zwane kamienie milowe oraz cykliczne spotkania.
A co w przypadku bardzo doświadczonego pracownika? Tutaj metodą jest powierzanie coraz większych obszarów odpowiedzialności, umożliwienie prowadzenia szkoleń, wchodzenie w rolę mentora/trenera, podsumowanie efektów końcowych, a nie poszczególnych etapów, stawianie nowych zadań, które będą stanowiły wyzwanie.
Jak widać podejść i problemów pracowników jest bardzo dużo, kluczem jest znalezienie rozwiązań oraz ich indywidualizacja do pojedynczych osób, a także pod kątem stawianych przed nimi zadań.
