Mikro, a makro-zarządzanie – który styl jest skuteczniejszy?
Czy pełniąc funkcje lidera nadzorujesz wszelkie procesy i często kontrolujesz swoich pracowników, czy może stawiasz na swobodę i interesują Cię same wyniki? Style zarządzania mikro- i makro powierzchownie rzecz ujmując, przyjmują przeciwne odpowiedzi na to pytanie. Managerowie zarządzający stylem mikro są zorientowani na szczegóły oraz procesy, starając się kontrolować każdy najmniejszy element pracy. Natomiast w przypadku makro-zarządzania liderzy zorientowani są na ogół prac swojego zespołu, często pozostawiając im wolną rękę.
Mikro-manager, to typ lidera, który lubi na własną rękę kontrolować pracowników, dopytywać o szczegóły i martwić się drobiazgami. Takiemu liderowi możemy zarzucić brak zaufania do pracowników, którzy często postrzegają takiego szefa jako zbyt kontrolującego i często krytycznego. Taki styl zarządzania ogranicza kreatywność i swobodę pracowników, natomiast zapewnia terminową i uporządkowaną pracę. Mikrozarządzanie jako styl przywództwa sprawdza się w przypadku nowych pracowników lub tych o małym doświadczeniu zawodowym. W innych przypadkach ten styl zarządzania nie jest rekomendowany, ponieważ jest on stresogenny zarówno dla lidera, który przez 24 godziny na dobę pełni rolę kontrolera, a także dla pracowników, którzy czują oddech szefa na plecach. Osoby, które mają skłonność do tego typu przywództwa powinny nauczyć się technik delegowania zadań, gdyż ten styl bardzo często wynika ze strachu przed powierzeniem zadań lub z błędnego przekazania informacji np. zbyt szczegółowo.
Z kolei, makro-manager, koncentruje się na wynikach i osiągniętych celach. To typ lidera dla którego liczy się rezultat, a czas poświęcony pracy i mechanizm osiągnięcia celu nie jest tak znaczący. Taki manager zazwyczaj nie kontroluje pracowników i przede wszystkim czasu ich pracy, oczekuje po prostu wyników. Nie oznacza to, iż lider pozostawia zespół z problemami, w razie trudności pomaga znaleźć rozwiązanie. Taki styl zarządzania wspiera rozwój kreatywności i umożliwia dużą elastyczność. Kluczową umiejętnością i niezbędnym czynnikiem w drodze do sukcesu makro-managera jest określenie oczekiwań, zasobów i ewentualnych kamieni milowych. Słabą stroną makro-zarządzania jest to, iż wielu kierowników traci nadzór nad zespołem lub udziela zbyt małej ilości informacji przez co błędy lub brak terminowości zdarza się częściej, a motywacja pracownika spada.
Który styl wybrać? Mikro, a makro-zarządzanie?
Niestety nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na to pytanie. Wszystko zależy bowiem od pracownika i jego doświadczenia zawodowego oraz od rodzaju zadania. Bowiem, w przypadku zadań terminowych, związanych z konkretnymi zagadnieniami, wytycznymi np. przepisami prawa lepiej sprawdzi się mikrozarządzanie. Natomiast na co dzień, a szczególnie w zadaniach wymagających kreatywności i innowacyjności oraz w przypadku zespołów składających się z osób z dużym bagażem doświadczeń o wiele lepiej sprawdzi się makrozarządzanie.
