Próba charakterystyki kierownika podejmowana była już wielokrotnie zarówno przez psychologów, socjologów, coachów czy też specjalistów od zarządzania oraz nawet ekonomii. Dzisiaj, liderom przypisuje się wiele cech, takich jak chociażby wysoko rozwinięte umiejętności interpersonalne, czy umiejętność zarządzania czasem oraz zdolność do prowadzenia owocnych negocjacji. Nie można również zapomnieć, że od kierowników wymagany jest bogaty zasób wiedzy i bagaż doświadczeń. Można powiedzieć, że lider to osoba o wielu talentach, istny człowiek renesansu. Jakie są zatem cechy lidera?
Wielokrotnie nasuwa się pytanie, czy można znaleźć osobę o tylu talentach i zdolnościach oraz czy można się tych umiejętności nauczyć, a może to cechy osobowości odgrywają kluczową rolę? Ostatnio natknęłam się na pewien model, opisujący grupę zawodową managerów na bazie dwóch wymiarów: uprzejmość i stanowczość.
W słowniku PWN języka polskiego termin „uprzejmość” tłumaczony jest jako „bycie uprzejmym”. W tym słowie zawierają się właściwie wszystkie kompetencje interpersonalne, związane z komunikatywnością, czy też empatią. Przeciwieństwem uprzejmości może być arogancja czy też złe, niegrzeczne zachowanie w stosunku do drugiego człowieka. Natomiast „stanowczość” to umiejętność powzięcia kategorycznej decyzji, a określeniem przeciwstawnym byłaby uległość czy brak decyzyjności.
Okazuje się, że najlepszy lider to właśnie taki, który jest uprzejmy, czyli nie budzi lęku ale także i stanowczy, czyli wie czego chce. Taka osoba budzi zaufanie i stwarza miłą atmosferę, w której ludzie chcą przebywać, natomiast stanowczość powoduje, iż warunki tego przebywania są jasno określone. Przeciwieństwem jest osoba, która jest nieuprzejma, czyli nie budząca zaufania i sympatii oraz taka, która prezentuje postawę niestanowczą, czyli ciągle nic nie wie.
Na bazie tych dwóch wymiarów mamy także skrajną uprzejmość przy braku stanowczości. Wtedy mówimy o kierowniku, któremu wchodzi się na głowę, gdyż nie podejmuje on decyzji, czyli ucieka się od odpowiedzialności przy czym jest bardzo miły. Jednakże, brak decyzyjności powoduje, iż nikt z członków zespołu nie wiem na czym stoi, więc można powiedzieć, iż nie czuje się bezpiecznie. Opozycyjnym typem w tej klasyfikacji jest manager o niskim poziomie uprzejmości ale za to o wysokim współczynniku stanowczości. Wtedy mówimy o stylu dyktatorskim, jest to typowe zarządzanie strachem.
Warto będąc liderem określić siebie na tych dwóch wymiarach i zdefiniować siebie. Jakie są twoje cechy lidera? Należy pamiętać, iż żadna skrajność nie jest dobra, a preferowany styl zarządzania to prezentowanie postawy uprzejmej i zarazem stanowczej.
