Ingvar Kamprad (ur. 1926 r.)

Dorastał na farmie w południowej Szwecji. W szkole z powodu ciężkiej dysleksji ledwo zdawał z klasy do klasy. Miał ogromne trudności z pisaniem i czytaniem, czego odbiciem jest choćby sama nazwa jego firmy. Dla łatwiejszego jej zapamiętania stworzył akronim z nazwy swojego imienia, nazwiska, farmy, na której się wychowywał – Ingvar Kamprad, Elmatyrd, Agunnaryd – IKEA.

Od dziecka był jednak bardzo przedsiębiorczy. Jako mały chłopiec, odkrył, że może kupować zapałki na lokalnym targu, po cenie hurtowej i sprzedawać je z zyskiem w rodzinnej miejscowości. Żeby podnieść jakość swoich usług, dowoził je bezpośrednio do domów. Z czasem powiększył swój asortyment o nasiona, ołówki, długopisy i własnoręcznie wykonywane ozdoby choinkowe.

W pracy stawiał na wyjątkową innowacyjność. Zaproponował klientom, by kupowali meble i sami dowozili je do swoich domów, a także składali je z poszczególnych, łatwych w kompletowaniu elementów. Kiedy konkurencja rozpoczęła atak, przeniósł produkcję do Polski, gdzie znalazł tanią siłę roboczą, państwowe przedsiębiorstwa łaknące dewiz i wysokiej jakości produkcję.

Uważany jest za jednego z najbardziej skąpych miliarderów świata. Robi zakupy na targu po południu, gdy warzywa i owce są przecenione, lata tylko tanimi liniami (choć stać go na kilka własnych samolotów), chodzi w ubraniach z sieciówek, a jego dom to skromny budynek wyposażony tylko w meble… IKEA. Podróżuje środkami transportu publicznego, mieszka w tanich hotelach i wykorzystuje swoje Volvo 240 GL, które ma więcej niż 20 lat. Był widziany wiele razy, jak jadał posiłki za niską cenę, w stołówce w Ikei. Ponoć od 30 lat pracuje na tym samym biurku i fotelu.

Najwyraźniej kieruje się popularnym, szwedzkim przysłowiem – kto nie wydaje, ten ma więcej.

Podczas gdy jego nazwisko jest raczej nieznane, o firmie którą stworzył słyszał każdy. IKEA to największa sieć sklepów meblowych na świecie. Zatrudnia prawie 100 000 ludzi i obsługuje ponad 200 sklepów generując 10 miliardów dolarów przychodu.